Kto nie powinien wykonywać przeszczepu włosów

Przeszczep włosów to jedna z najbardziej skutecznych i trwałych metod walki ze skutkami łysienia. Dzięki nowoczesnym technikom, takim jak FUE manualne i fobotyczne, można odzyskać gęstą fryzurę i pewność siebie. Jednak wbrew pozorom zabieg ten nie jest odpowiedni dla każdego. Istnieją pewne przeciwwskazania, które mogą wykluczyć pacjenta z procedury lub przesunąć ją w czasie. W tym artykule wyjaśniamy, kto nie powinien wykonywać przeszczepu włosów i jakie są alternatywy dla takich osób.

Na czym polega przeszczep włosów i kiedy jest stosowany?

Przeszczep włosów polega na pobraniu mieszków włosowych z tzw. obszaru dawczego (najczęściej z tyłu lub boków głowy) i przeniesieniu ich w miejsca dotknięte łysieniem. Kluczowe jest to, że mieszki z tych rejonów są odporne na działanie dihydrotestosteronu (DHT) – aktywnej formy testosteronu odpowiedzialnej za miniaturyzację włosów w przebiegu łysienia androgenowego.

Dzięki tej “odporności” przeszczepione mieszki zachowują swoje właściwości nawet po przeniesieniu w obszary biorcze, co gwarantuje trwałość efektów. Obszary obejmują zwykle dolną część potylicy oraz boczne partie głowy, gdzie łysienie androgenowe rzadko postępuje.

Współcześnie stosuje się głównie dwie odmiany metody FUE (Follicular Unit Extraction):

• FUE manualne – pobieranie pojedynczych jednostek mieszkowych za pomocą specjalnych, precyzyjnych narzędzi chirurgicznych obsługiwanych ręcznie przez lekarza. Ta technika daje pełną kontrolę nad głębokością i kierunkiem pobierania, co pozwala zminimalizować ryzyko uszkodzenia mieszków, ale wymaga dużego doświadczenia i jest bardziej czasochłonna.

• FUE robotyczne – wykorzystuje zautomatyzowane systemy (np. robot ARTAS) wspierające lekarza w pobieraniu mieszków włosowych. Technologia pozwala na bardzo precyzyjne i powtarzalne ruchy, skraca czas trwania zabiegu oraz zmniejsza zmęczenie operatora, zachowując wysoką jakość pobranych graftów.

Zabieg stosuje się przede wszystkim w leczeniu łysienia androgenowego, ale także u kobiet z przerzedzeniem włosów, w rekonstrukcji owłosienia po urazach i oparzeniach, czy przy rekonstrukcji oraz zagęszczaniu brwi i brody.

Dlaczego nie każdy może poddać się przeszczepowi włosów?

Choć przeszczep włosów uchodzi za jedną z najskuteczniejszych metod uzupełniania ubytków w owłosieniu i przywracania naturalnej gęstości fryzury, nie jest rozwiązaniem dla każdego. Procedura, mimo że ma charakter małoinwazyjny, pozostaje zabiegiem chirurgicznym, a to oznacza, że stanowi pewne obciążenie dla organizmu i wymaga odpowiedniego przygotowania.

Warunkiem koniecznym jest m.in. posiadanie wystarczającej liczby zdrowych mieszków włosowych w obszarze dawczym, czyli partii głowy odpornych na działanie dihydrotestosteronu (DHT). Są to zwykle dolna część potylicy i boczne partie głowy, gdzie łysienie androgenowe rzadko postępuje. Mieszki z tych miejsc zachowują swoje właściwości nawet po przeniesieniu w okolice biorcze, co sprawia, że efekt przeszczepu jest trwały.

Niestety, nie każdy pacjent spełnia te warunki. Oprócz jakości obszaru dawczego, istotna jest także stabilność przebiegu łysienia, ogólny stan zdrowia, brak przeciwwskazań medycznych oraz gotowość do przestrzegania zaleceń po zabiegu. W przeciwnym wypadku ryzyko niepowodzenia rośnie, a efekty mogą być dalekie od oczekiwanych.

W dalszej części tekstu szczegółowo omówimy, kto nie powinien wykonywać przeszczepu włosów – zarówno z powodów medycznych, jak i praktycznych – oraz jakie są alternatywy dla takich osób.

Przeciwwskazania medyczne do przeszczepu włosów

Choroby skóry głowy

Aktywne stany zapalne, infekcje bakteryjne, grzybicze czy wirusowe są bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu. Podobnie przewlekłe choroby skóry, takie jak łuszczyca czy liszaj płaski, mogą doprowadzić do osłabienia przeszczepionych mieszków lub całkowitego braku ich przyjęcia. Zabieg jest możliwy dopiero po wyleczeniu lub ustabilizowaniu choroby.

Choroby ogólnoustrojowe

Poważne schorzenia, takie jak choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, niewyrównana cukrzyca, zaburzenia krzepnięcia krwi czy ciężkie choroby autoimmunologiczne, mogą zwiększać ryzyko powikłań.

Warto jednak zaznaczyć, że w przypadku cukrzycy i nadciśnienia tętniczego, jeśli choroby są dobrze kontrolowane farmakologicznie, a wyniki badań mieszczą się w normach, lekarz prowadzący może wyrazić zgodę na przeprowadzenie przeszczepu włosów. W takiej sytuacji konieczna jest jednak ścisła współpraca pomiędzy specjalistą wykonującym zabieg a lekarzem prowadzącym, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta.

Przyjmowane leki

Niektóre leki, m.in. silne antykoagulanty (rozrzedzające krew) czy leki immunosupresyjne, mogą utrudniać gojenie i zwiększać ryzyko krwawienia. Przed zabiegiem pacjent powinien skonsultować z lekarzem możliwość czasowego odstawienia lub modyfikacji terapii.

Zaburzenia hormonalne

Niewyrównana niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia czy inne zaburzenia hormonalne mogą wpływać na jakość włosów i ich zdolność do odrastania. Najpierw konieczne jest leczenie przyczyny utraty włosów, dopiero potem można rozważyć przeszczep.

Czynniki psychologiczne i wiek pacjenta

Wiek i stan psychiczny pacjenta mają duże znaczenie. U osób bardzo młodych (poniżej 21–23 lat) łysienie często jest jeszcze w fazie aktywnej. W takim przypadku przeszczep włosów może przynieść chwilową poprawę, ale proces utraty włosów będzie postępował w innych rejonach głowy.

Równie istotne są oczekiwania pacjenta. Jeśli są nierealne (np. oczekiwanie gęstości włosów z czasów nastoletnich przy mocno ograniczonym obszarze dawczym), lekarz powinien doradzić inne rozwiązania lub odradzić zabieg. W niektórych przypadkach zaburzenia postrzegania własnego wyglądu (dysmorfofobia) mogą być przeciwwskazaniem do przeprowadzenia przeszczepu.

Brak odpowiedniego obszaru dawczego

Obszar dawczy to miejsca, z których pobiera się mieszki włosowe do przeszczepu. Jeśli w tej strefie włosów jest mało, są bardzo cienkie lub już przerzedzone, uzyskanie satysfakcjonującego efektu będzie niemożliwe. Próba wykonania przeszczepu w takiej sytuacji może pogorszyć wygląd zarówno obszaru dawczego, jak i biorczego.

Styl życia i nawyki, które mogą dyskwalifikować

Palenie papierosów, nadużywanie alkoholu czy niestosowanie się do zaleceń lekarza po zabiegu znacząco zwiększają ryzyko powikłań i osłabiają proces gojenia. Jeśli pacjent deklaruje brak możliwości zmiany tych nawyków, lepiej odłożyć lub zrezygnować z przeszczepu włosów.

Alternatywy dla osób, które nie mogą wykonać przeszczepu włosów

Jeśli przeszczep nie jest możliwy lub został odroczony, istnieje wiele skutecznych metod poprawy kondycji włosów i spowolnienia ich utraty. Wybór zależy od przyczyny problemu, stanu zdrowia oraz oczekiwań pacjenta.

Leczenie farmakologiczne

Leczenie farmakologiczne jest podstawą terapii łysienia androgenowego i często pierwszym krokiem w postępowaniu z pacjentem. Preparaty takie jak minoksydyl (stosowany miejscowo) czy finasteryd (stosowany doustnie u mężczyzn) mogą spowolnić proces łysienia i w niektórych przypadkach poprawić gęstość włosów. Wymagają jednak systematycznego stosowania i regularnej kontroli lekarskiej, a efekty są widoczne dopiero po kilku miesiącach terapii.

Terapie iniekcyjne i stymulujące wzrost włosów

• Mezoterapia mikroigłowa i igłowa – polega na wprowadzaniu w skórę głowy za pomocą mikro- lub cienkich igieł koktajli odżywczych, witamin, aminokwasów i peptydów. Zabieg poprawia mikrokrążenie, stymuluje mieszki włosowe i wspiera ich regenerację.

• Osocze bogatopłytkowe (PRP) – wykorzystuje koncentrat płytek krwi pacjenta bogaty w czynniki wzrostu. Podany w skórę głowy pobudza odnowę komórkową, wzmacnia cebulki i hamuje proces wypadania włosów.

• Regenera Activa – innowacyjny zabieg wykorzystujący autologiczne komórki progenitorowe pozyskane z tkanek pacjenta. Wstrzykiwane w skórę głowy pobudzają procesy naprawcze i stymulują wzrost nowych włosów.

• Karboksyterapia – polega na śródskórnym podawaniu medycznego dwutlenku węgla. Gaz rozszerza naczynia krwionośne, poprawia ukrwienie skóry głowy i zwiększa dostęp tlenu oraz składników odżywczych do mieszków włosowych.

Jak wygląda kwalifikacja do przeszczepu włosów?

Proces kwalifikacji rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego i badania skóry głowy. Lekarz analizuje historię chorób, przyjmowane leki, oczekiwania pacjenta oraz ocenia jakość obszaru dawczego. W razie potrzeby zleca badania laboratoryjne (morfologia, poziom hormonów, parametry krzepnięcia krwi). Na tej podstawie podejmowana jest decyzja o możliwości przeprowadzenia zabiegu lub zaproponowaniu innej formy leczenia.

Kto nie powinien wykonywać przeszczepu włosów? Podsumowanie

Kto nie powinien wykonywać przeszczepu włosów? Przede wszystkim osoby z aktywnymi chorobami skóry głowy, poważnymi schorzeniami ogólnoustrojowymi, niewystarczającym obszarem dawczym lub nierealnymi oczekiwaniami. Również styl życia i brak gotowości do stosowania się do zaleceń mogą dyskwalifikować pacjenta. W wielu przypadkach istnieją jednak skuteczne alternatywy, które warto rozważyć wspólnie z lekarzem.

Najczęstsze pytania (FAQ)

Czy łysienie całkowite zawsze wyklucza przeszczep włosów?
Tak, jeśli brak jest zdrowych mieszków w obszarze dawczym. Bez „materiału” do przeszczepu zabieg nie jest możliwy.

Czy przeszczep włosów jest bezpieczny po 60. roku życia?
Wiek sam w sobie nie jest przeciwwskazaniem. Kluczowy jest ogólny stan zdrowia i brak chorób, które mogłyby zwiększyć ryzyko powikłań.

Jak długo trzeba odstawić leki przed zabiegiem?
To zależy od rodzaju leku – w przypadku antykoagulantów często jest to kilka dni, ale decyzję podejmuje lekarz prowadzący.

Czy choroby tarczycy zawsze są przeciwwskazaniem?
Nie – jeśli choroba jest wyrównana i kontrolowana, zabieg może być przeprowadzony.

Czy cukrzyca lub nadciśnienie wykluczają zabieg?
Nie w każdym przypadku. Jeśli choroby są dobrze kontrolowane, a wyniki badań mieszczą się w normach, lekarz może wyrazić zgodę na przeszczep.

Ile trwa rekonwalescencja po zabiegu?
Najczęściej pacjent wraca do codziennych aktywności po 2–3 dniach, ale pełne wygojenie skóry głowy trwa około 2 tygodni. Efekty widać po kilku miesiącach.

Czy przeszczep włosów boli?
Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu pacjent nie odczuwa bólu. Po ustąpieniu znieczulenia możliwy jest lekki dyskomfort lub tkliwość.

Czy można farbować włosy po przeszczepie?
Tak, ale dopiero po pełnym wygojeniu skóry głowy. Warto używać łagodnych farb i unikać silnych środków chemicznych.

Czy można łączyć przeszczep włosów z innymi zabiegami?
Tak, często zaleca się terapie wspomagające, takie jak osocze bogatopłytkowe, mezoterapia czy karboksyterapia, aby poprawić efekty przeszczepu.