Jak poradzić sobie z łysieniem?

Utrata włosów, bez względu na wiek i płeć, niesie za sobą dyskomfort psychiczny. Włosy są ważnym elementem naszego wyglądu, który decyduje o naszej atrakcyjności, dodaje pewności siebie, wpływa na kontakty z innymi ludźmi, a także świadczy o naszym zdrowiu. Ich nadmierna utrata najczęściej odbija się na naszej samoocenie i poczuciu własnej wartości.

Łysienie to problem, który często wzbudza w pacjentach poczucie bezradności i przerażenia. Po pierwsze pojawia się pytanie o przyczynę, a także czy nasza utrata włosów nie jest objawem poważnej choroby? Zdezorientowani, nie zawsze wiemy co robić, co stosować i czy jest to problem, z którym trzeba iść do lekarza?

Włosy są odbiciem kondycji całego organizmu – naszego stanu zdrowia, także psychicznego. Dlatego, zanim kupimy w aptece ogólnodostępne preparaty na łysienie, warto zasięgnąć porady dermatologa i zlokalizować faktyczną przyczynę utraty włosów.

Dlaczego łysiejemy?

Codziennie tracimy od 70 do 100 włosów, w przypadku łysienia liczba ta wynosi ponad 100 na dzień i jest procesem długotrwałym, podczas którego obserwujemy redukcję gęstości włosów o około 30%

Lista przyczyn łysienia jest dosyć długa, w przypadku łysienia androgenowego i plackowatego, najczęściej mówi się o kumulacji kilku czynników, które wywołują nadmierną utratę włosów.

Wśród powodów łysienia najczęściej wymienia się czynnik genetyczny, zaburzania hormonalne, niedobory składników odżywczych, przewlekły stres, wiek biologiczny, zaburzenia psychiczne, okres poporodowy, obfite miesiączki, zatrucia czy też choroby ogólnoustrojowe oraz choroby skóry.

Choroby, których objawem może być łysienie to:

• choroby ogólnoustrojowe tj. nadczynność i niedoczynność tarczycy, hiperprolaktnemia, hiperkortyzolemia, cukrzyca, choroby wątroby, nadciśnienie tętnicze
• choroby zakaźne
• choroby autoimmunologiczne
• choroby skóry tj. łuszczyca, zapalenie mieszków włosowych, grzybica, atopowe lub łojotokowe zapalenie skóry
• zakażenie nużeńcem
• nietolerancje pokarmowe

Inne powody łysienia to:

• chemio- i radioterapia
• przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych, przeciwwirusowych, przeciwdepresyjnych, przeciwgrzybicznych, retinoidów i leków immunosupresyjnych
• nieodpowiednia pielęgnacja
• palenie papierosów
• przemęczenie i niezdrowy styl życia

Łysienie i jego rodzaje

Utrata włosów może być stała lub tymczasowa, a także mieć charakter rozlany lub miejscowy. Wyróżniamy dwa podstawowe typy łysienia, które określa się ze względu na obecność bliznowacenia. Stąd wyróżniamy łysienie bliznowaciejące oraz niebliznowaciejące.

W przypadku łysienia bliznowaciejącego, które jest najrzadziej spotykane, mamy do czynienia, ze zniszczeniem mieszka włosowego i wytworzeniem się blizny, co sprawia, że odrost włosa jest niemożliwy. Jednak w wielu przypadkach, rozwiązaniem jest przeszczep włosów pod warunkiem, że proces chorobowy jest nieaktywny od wielu miesięcy, a pacjent jest pod opieką dermatologa, który nie widzi ku temu przeciwwskazań.

Łysienie niebliznowaciejące jest najczęściej występującą formą łysienia. Wyróżniamy między innymi łysienie androgenowe, łysienie plackowate, łysienie telogenowe oraz łysienie anagenowe.

Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe to bardzo częsty występujący typ łysienia, dotyka 80% mężczyzn i około 40% kobiet po 50 roku życia. Określa się je mianem łysienia typu męskiego. Łysienie androgenowe charakteryzuje się wrodzoną nadwrażliwością na działanie androgenów, a kluczową przyczyną utraty włosów jest powodowana przez androgeny miniaturyzacja mieszków włosowych. Skutkiem tego jest stopniowe ścieńczenie włosów, niekiedy prowadzące do ich całkowitej utraty. Procesem chorobowym objęte są włosy w okolicy czołowej i wierzchołkowej.

Łysienie plackowate

Przyczyna łysienia plackowatego nie jest do końca znana, choć najczęściej podkreśla się rolę czynnika genetycznego (10-20% ), autoimmunologicznego oraz silny stres.

Łysienie plackowate nie postępuje stopniowo, tak jak łysienie androgenowe, ma ono postać nagle pojawiających się ognisk pozbawionych włosów, może prowadzić do całkowitej utraty włosów nie tylko na głowie, ale i na skórze całego ciała. Leczenie jest bardzo trudne i złożone, zawsze powinno być prowadzone przez lekarza dermatologa. W około 30% przypadków dochodzi do samoistnego odrostu włosów.

Łysienie telogenowe

To nadmierna utrata owłosienia powiązana z zaburzeniem cyklu życia włosów. W cyklu włosowym występują trzy fazy. Pierwsza faza to faza anagenowa, czyli faza wzrostu (trwa kilka lat), druga to faza katagenowa – faza przejściowa (trwa kilka tygodni), trzecia to faza telogenowa, w której dochodzi do wypadnięcia starego włosa a na jego miejsce odrasta nowy włos anagenowy.

W łysieniu telogenowym dochodzi do przyspieszenia cyklu włosowego i do jego synchronizacji. Pod wpływem działania niekorzystnych czynników włos dostaje sygnał do wymiany i wchodzi w fazę telogenową, a następnie wypada. Na skutek synchronizacji cyklu włosowego jednocześnie wiele włosów wchodzi w fazę telognową, co powoduje nasilone wypadnie włosów. Łysienie telogenowe, po wyeliminowaniu niekorzystnego czynnika, ustępuje całkowicie a w miejscach, gdzie wypadły włosy odrastają nowe.

Czy łysienie jest odwracalne? Czy włosy mogą odrosnąć?

Istnieje mylne przekonanie, że łysienie to proces nieodwracalny. Na rynku jest wiele preparatów na łysienie, a także wiele metod leczenia, które hamują wypadanie włosów i pozwalają zatrzymać i odwrócić ten proces, również u osób starszych. Nawet w przypadku łysienia plackowatego możemy liczyć na skuteczne leczenie, bywa też cofa się ono samoistnie.

Czy łysienie bliznowaciejące jest uleczalne?

Łysienie bliznowaciejące jest chorobą, którą można zatrzymać. Dzięki przeszczepom osoby borykające się z łysieniem bliznowaciejącym mają szanse na odzyskanie utraconych włosów, poprzez uzupełnienie ubytków w miejscach dotkniętych łysieniem.

Czy łysienie jest dziedziczne?

Za nadmierną utratę owłosienia odpowiada wiele genów i choć nie ma gwarancji, że odziedziczymy akurat te geny, to jeśli w rodzinie są osoby, które miały problem z nadmierną utratą włosów, a zwłaszcza, gdy było to łysienie androgenowe, znacznie zwiększa się ryzyko, że i nas dotknie problem łysienia.

Nadmierna utrata włosów jest zazwyczaj związana z kilkoma czynnikami, stąd posiadając genetyczne predyspozycje, warto zwrócić uwagę także na czynniki takie jak styl życia, eliminację nadmiernego i przewlekłego stresu, wypoczynek, odżywiania i używki. Choć w wielu przypadkach nie unikniemy łysienia, to możemy spróbować spowolnić ten proces.

Łysienie u kobiet i mężczyzn

Nadmierna utrata włosów i łysienie dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Różni się jedynie formą i przebiegiem. W przypadku łysienia androgenowego, powodem są hormony płciowe – androgeny, które u osób wrażliwych na ich działanie, powodują miniaturyzację mieszków włosowych, co w efekcie prowadzi do osłabienia włosa i jego całkowitego zaniku. Co ciekawe, te same hormony powodują nadmierny wzrost włosów na klatce piersiowej, brodzie, czy plecach.

Mężczyźni z reguły tracą włosy w okolicy czołowej oraz na szczycie głowy. U kobiet zaś obserwuje się stopniowe ścieńczenie i przerzedzanie się włosów, zwłaszcza na szczycie głowy, jednak w przeważającej większości przypadków nie ma miejsc zupełnie wyłysiałych. Inaczej niż w przypadku łysienia plackowatego, gdzie występują obszary całkowicie pozbawione włosów.

Łysienie – jak leczyć?

Przebieg leczenia nadmiernej utraty włosów i łysienia, w dużej mierze zależy od typu oraz przyczyny. Stąd dużą rolę odgrywa wywiad z pacjentem i prawidłowo postawiona diagnoza.

Istnieje bardzo wiele sposobów i metod leczenia łysienia. Od preparatów i leków do stosowania zewnętrznego i wewnętrznego po specjalistyczne zabiegi oraz przeszczepy włosów.

Konwencjonalne metody leczenia łysienia

To przede wszystkim leki do stosowania miejscowego i ogólnego. Różnego rodzaju kremy i wcierki. W leczeniu łysienia plackowatego stosuje się również leczenie immunosupresyjne, fotochemioterapię, a także glikokortykosteroidy, w niektórych przypadkach pomocna jest psychoterapia. W przypadku telogenowego wypadania włosów stosuje się leczenie przyczynowe, czyli leczenie niedoborów wit. D i żelaza, a także chorób współistniejących.

Leczenie łysienia mezoterapią igłową

Mezoterapia igłowa w leczeniu nadmiernej utraty włosów polega na pobudzeniu mieszków włosowych do produkcji włosów, poprzez nakłuwanie i podawanie substancji leczniczych. Co dodatkowo wydłuża fazę wzrostu włosa, zapobiega wypadaniu, odżywia skórę i włosy, pobudza porost grubszych włosów, a także normalizuje wydzielanie sebum.

Dzięki nakłuwaniu skóra jest bardziej ukrwiona, a naczynia krwionośne rozszerzone. Już samo nakłucie powoduje bardzo silną stymulację, która dodatkowo poprawia wchłanianie i działanie substancji leczniczych.

W leczeniu łysienia mezoterapią igłową stosuje się substancje takie jak aminokwasy, minerały, witaminy, koenzymy, peptydu, a także kwas hialuronowy.

Metoda ta sprawdza się jako uzupełnienie konwencjonalnych metod leczenia łysienia androgenowego, łysienia plackowatego oraz łysienia telogenowego.

Mezoterapia osoczem bogatopłytkowym w leczeniu łysienia

Podobnie jak mezoterapia igłowa polega na nakłuwaniu skóry i wprowadzaniu preparatu, z tym że w tym przypadku lekiem jest nasz własny materiał, czyli osocze. Aktywowane płytki krwi powodują uwalnianie szeregu cytokin i czynników wzrostu, które działają zdecydowanie silniej niż jakikolwiek składnik, stąd ta metoda jest skuteczniejsza niż tradycyjna mezoterapia igłowa.

Osocze ma działanie stymulacyjne, przyspiesza dzielenie się komórek, pobudza komórki macierzyste i poprawia mikrokrążenie.

Mezoterapia mikroigłowa w leczeniu łysienia

To metoda polegająca na kontrolowanym, bardzo gęstym nakłuwaniu skóry. Tak samo, jak w przypadku wcześniej wymienionych form mezoterapii, kluczową rolę odgrywa stymulacja poprzez uszkadzanie skóry mikronakłuciami. Co pobudza wzrost włosa, a także wpływa na lepsze wchłanianie się zastosowanego preparatu.

Przeszczep włosów w leczeniu łysienia

W leczeniu łysienia jest to jedyna metoda gwarantująca trwały efekt. Przeszczepione włosy są odporne na działanie hormonów i nie wypadają – jest to kluczowe w uzupełnianiu owłosienia u osób z łysieniem androgenowym.

Przeszczep polega na pobraniu mieszków włosowych i wszczepieniu ich w miejsca, gdzie nie ma włosów. Przeszczepić włosy możemy z tylnej części głowy, a także gdy jest to konieczne, z innej części ciała. Włosy najczęściej zmieniają swój wygląd i dostosowują się wizualnie do włosów rosnących na głowie.

Prawidłowo wykonany zabieg pobrania nie powoduje widocznej utraty włosów w obszarze pobierania – stan owłosienia wizualnie wygląda tak samo, jak przed pobraniem. Przeszczepione włosy na początku wypadają, ale po kilku miesiącach pojawiają się nowe.

Podczas przeszczepu włosów w Klinice Medycyny Estetycznej Elite wykorzystuje się najnowszą technologię – Robot Artas iX.

Robot Artas iX to jedyna tak zaawansowana i innowacyjna metoda transplantacji włosów na świecie. Dzięki zastosowaniu technologi AI (sztuczna inteligencja) robot jest niesamowicie precyzyjny i skuteczny. Co więcej, wykorzystanie tzw. „machine learning” pozwala robotowi w trakcie zabiegu „uczyć się” i zbierać nowe dane, aby jeszcze bardziej ulepszyć i zoptymalizować efekt.

Robot sam dokonuje analizy, wybiera i pobiera najbardziej jakościowe mieszki włosowe, nie uszkadzając przy tym pozostałych mieszków, precyzyjnie je rozdziela, a następnie umieszcza w wybranym obszarze skóry (także po wcześniejszej analizie). Dzięki połączeniu dokładności i precyzji robota z doświadczeniem i wiedzą lekarza przeprowadzającego zabieg, metoda ta charakteryzuje się dużą skutecznością, a także zdecydowanie szybszym okresem rekonwalescencji (po 30 dniach pacjent może wrócić do normalnego trybu życia). Po 9 miesiącach pacjent może cieszyć się własnymi włosami.

Dlaczego czasem skuteczny jest tylko przeszczep włosów?

W niektórych przypadkach, zwłaszcza w nasilonym łysieniu androgenowym czy łysieniu bliznowaciejącym, gdy doszło do nieodwracalnej utraty włosów przeszczep jest jedyną skuteczną metodą uzupełniania tych ubytków.

Kiedy przeszczep włosów?

• Łysienie androgenowe kobiet i mężczyzn
• Łysienie po urazach
• Utrata włosów w wyniku oparzeń
• Łysienie po napromienianiu
• Łysienie bliznowaciejące w fazie nieaktywnej
• Blizny pooperacyjne
• Utrata owłosienia na twarzy np. brwi, rzęsy, wąsy, broda
• Rekonstrukcja owłosienia klatki piersiowej