Łysienie to niestety coraz bardziej powszechny problem, który dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Ponadto może nas ono spotkać praktycznie w każdym wieku. U niektórych osób łysienie objawia się przerzedzaniem włosów, a następnie ich całkowitą utratą tylko na danej powierzchni (najpierw na koronie, a następnie rozszerzając się na pozostałe partie), a u innych od razu na całej powierzchni głowy.
Przeciętnie człowiek posiada około 100.000 włosów! Za rośnięcie nowych odpowiedzialne są mieszki włosowe – każdy z nich wytwarza średnio 1-3 nowe włosy, które w ciągu miesiąca mogą urosnąć nawet o kilkanaście milimetrów. Taki proces dzielimy również na fazy. Ta wzrostu trwa od dwóch do sześciu lat, a następnie przechodzi w fazę spoczynku, po czym włos bezpowrotnie wypada. Na szczęście bardzo szybko zostaje zastąpiony nowym włosem, którego cykl rozpoczyna się na nowo. Jak więc widzimy, wypadanie włosów jest rzeczą jak najbardziej normalną. Jest to proces fizjologiczny, umożliwiający wyrastanie nowych włosów. Średnio powinniśmy tracić ich od 50 do 100 dziennie, co przekłada się na około 80% włosów będących stale w fazie wzrostu.
Problem pojawia się wówczas, gdy proporcje zaczynają się niebezpiecznie zmieniać. Wówczas też zaczynamy obserwować coraz większe przerzedzenia kosmyków, które z czasem zamieniają się w łyse obszary, aż w końcu pozostajemy bez włosów. Jeśli ktoś w naszej rodzinie cierpiał lub nadal cierpi na taki dyskomfort i chcemy wiedzieć, czy również jesteśmy narażeni na łysienie w przyszłości, to bardzo dobrym rozwiązaniem jest wykonanie badania genetycznego, które z dużą dozą prawdopodobieństwa odpowie nam na to pytanie. Wówczas też będziemy mogli nie leczyć, a przeciwdziałać wypadaniu włosów, co jest znacznie prostsze i skuteczniejsze.
Jakie mamy rodzaje łysienia?
Wyróżniamy kilka podstawowych rodzajów łysienia, które uzależnione są od przyczyn ich powstawania, a także od czynników genetycznych i egzogennych, czyli takich, gdzie działają bodźce zewnętrzne na komórki włosa. Na czynniki genetycznie nie mamy niestety dużego wpływu, dlatego też takie łysienie jest trudniejsze do leczenia. Na czynniki zewnętrzne możemy jednak wpływać, przeciwdziałać i ewentualnie leczyć.
Jest to najczęściej występujący rodzaj łysienia zarówno u mężczyzn (około 70% przypadków), jak i u kobiet (40%). Występuje ono z powodu wrażliwości mieszków włosowych na androgeny. W przypadku mężczyzn recesja włosów następuje najpierw na skroniach, a następnie na wierzchołku, z kolei u kobiet łysienie androgenowe objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia włosów.
Jest to najczęstsze łysienie, jeśli mamy na myśli trwałe przerzedzanie się włosów. Polega ono bowiem na skracaniu się fazy wzrostu włosa. Niestety jest to o tyle ciężkie schorzenie, że potrafi się przez długi czas utajać i nie jest widoczne od razu, a zazwyczaj po kilku miesiącach, kiedy to leczenie jest już znacznie trudniejsze.
Jak sama nazwa wskazuje, charakteryzuje się ono występowaniem wyłysiałych obszarów na głowie. Tworzą się wówczas ogniska bez włosów i dotyczą one nie tylko skóry głowy, ale także innych obszarów na ciele.
Jest to najrzadsza forma łysienia, ale niestety taka, która nie pozwala na odwrócenie uszkodzeń mieszków włosowych, dlatego też ten typ łysienia skutkuje trwałą utratą włosów. Nie ma jasnej odpowiedzi, dlaczego się ono pojawia, ale wiele źródeł mówi, że duży wpływ może mieć gospodarka immunologiczna, która oddziałuje na komórki macierzyste mieszków.
Badanie genetyczne na predyspozycje do łysienia
Badanie genetyczne na predyspozycje do łysienia jest testem przesiewowym na wrażliwość na finasteryd. Wykonanie takiego testu da nam odpowiedź aż na trzy pytania:
- Jakie jest ryzyko łysienia?
- Jak efektywne może być leczenie w jego przypadku?
- Czy badany jest w grupie ryzyka rozrostu gruczołu krokowego?
Jak więc widzimy, badanie genetyczne na predyspozycje do łysienia pozwala nam na określenie indywidualnej wrażliwości androgenowej, jak również reakcji na leki, takie jak finasteryd, które blokują produkcję androgenów, zwanych jako DHT. Dzięki testowi genetycznemu możemy również określić prawdopodobieństwo skuteczności terapii finasterydem, a co za tym idzie, możemy określić najbardziej efektywną metodę leczenia w przypadku łysienia.
Oczywiście głównym celem badania jest zidentyfikowanie łysienia jeszcze przed jego wystąpieniem. Pozwala to na przeciwdziałanie czynnikom, mogącym zapoczątkować łysienie oraz na rozpoczęcie ewentualnego leczenia w momencie, kiedy przynosi ono najlepsze rezultaty.
